ВР школы в СМИ

Публикации в "Настаўніцкай газеце"
http://nastgaz.by/?p=30552

http://nastgaz.by/?p=23684

http://prastora.ng-press.by/?p=2851#comment-2

Жыццё вучняў сельскай школы праходзіць некалькі адрозна ад вучняў гарадскіх школ. У многіх выпадках школа з’яўляецца галоўным цэнтрам, дзе праводзіцца мэтанакіраваная выхаваўчая работа з навучэнцамі, арганізуецца змясцоўнае правядзенне вольнага часу. Але  невялікая напаўняльнасць класаў, абмежаванасць сацыякультурнай інфраструктуры (адсутнасць тэатраў, музеяў, канцэртных і выставачных залаў і г.д.) не павінны стаць перашкодай для паўнацэннай арганізацыі вольнага часу сельскага школьніка. Так было вырашана на Савеце ДУА “Пятрэвіцкі вучэбна-педагагічны комплекс дзіцячы сад-сярэдняя школа”.

Вырашылі, значыць трэба зрабіць. Аб тым, што работа цесна ладзіцца з бліжнім сацыяльным акружэннем, арганізуюцца экскурсіі, наведванне выстаў і культурных цэнтраў па-за межамі бліжняга соцыўма, гаварыць не прыходзіцца. І настаўнікі, і дзеці, і іх бацькі зацікаўлены ў пашырэнні кругазору, знаёмству з будучымі прафесіямі, набыцці камунікацыйных навыкаў. Пытанне паўстала ў другім: як больш цікава, зясцоўна вабіць вольны час ў сценах роднай школы, калі ўсіх вучняў старэйшых класаў да 30 чалавек. Аказалася, што такія ж праблемы адчуваюцца ў многіх сельскіх школах, дзе вучням цесна ў сценах роднай школы, нават у сценах раёна (бо міжшкольныя мерапрыемствы сталі неад’емлімай часткай выхаваўчага працэсу на працягу апошніх 10 год).

“Няма такой праблемы, якая б пры жаданні не магла б быць вырашанай”, - так адказвалі члены актыву вучнёўскага самакіравання “Садружнасць”.  Праблема ў нашай школе стала вырашацца на міжраённым ўзроўні. Да правядзення рэаліты-шоу “Апошні герой” былі запрошаны 3 школы з суседніх раёнаў: Круцілавіцкая сярэдняя школа Дзятлаўскага раёна, Раготненская сярэдняя школа Дзятлаўскага раёна, школа в. Лукі Карэліцкага раёна. Да правядзення міжраённага мерапрыемства адклікнуліся (згодна рэкламнай акцыі прэс-мэнэджэра ўстановы адукацыі Юшкевіч Н.А.) многія арганізацыі Навагрудскага райна, якімі была прадастаўлена спонсарская дапамога: ААА “Навагрудскі масларобчы камбінат “Навагрудскія дары”, АА БРСМ, РУПП "Навагрудскі хлебазавод", ІП салона прыгажосці “Лямур” Таўкачова Ж.А., ІП “Фотки-плюс”  …, рэдакцыя газеты “Новае жыццё”.

Эмоцыі бурлілі ўжо пад час знаёмства: 40 юнакоў і дзяўчат школ Карэліцага і Дзятлаўскага раёна наведалі кожны куточак нашай установы адукацыі, знаёміліся з вучнямі школы-гаспадыні і расказалі аб сабе і школе, якую яны прадстаўлялі.

На рэаліты-шоу па выніках адборачнага этапу прайшлі 14 астравіцян (так называліся ўдзельнікі шоу), якія адправіліся на востраў Мадаскар, дзе Савет Старэйшын павінен быў вызначаць, якая каманда спачатку атрымае татэм (сімвал недатыкальнасці), а затым  (па выніках першага этапу спаборніцтваў) – індывідуальна ўдзельнікі гульні. Як і ў тэлевезійным праекце рэаліты-шоу, на Савеце ля скалы Асуджаных кожны ўдзельнік вызначаў іграка, які павінен пакінуць гульню і тады яго факел жыцця тушылі і ігрок выбываў з шоу. Іспыты былі рознымі па складанасці і накіраванасці: правяраліся органы смаку, слыху, дотыку, жыццёвая ёмістасць лёгкіх, інтелектуальная падрыхтаванасць, фізічныя здольнасці, здольнасць да лагічных высноў. Спачатку барацьба ішла за выжыванне ўсёй каманды, тут павінны былі абыграць сітуацыі так, каб быць лепшымі індывідуальна і ўсёй камандзе ў цэлым. Пасля сёмага выпрабавання, калі колькасць ігракоў зменшылася ўдвое, кожны змагаўся сам за сябе. Не засталіся ў старонці і гледачы: з імі праводзілася інтелектуальная гульня, па выніах якой раздаваліся прызы ад спонсараў; двойчы была дадзена магчымасці аказаць дапамогу удзелькам шоу – выкласці вадапровад, адшукаць звярыную сям’ю.

У фінал выйшлі 2 удзельніка з розных каманд: Маркаран Максім – вучань Пятрэвіцкай школы, і Буча Дар’я – вучаніца руцілавіцкай школы Дзятлаўскага раёна.

У самы напружаны, здавалася б момант, калі змагаліся дзве школы-саперніцы, калі да перамогі заставаўся толькі адзін крок, адбылося штосьці звышрэальнае, хлопчык дэлікатна даў магчымасць набыць перамогу дзяўчыне. Гата было прыгожа, гэта было па-мужчынскі, гэта было галантна, гэта было чалавечна (гендэрнае выхаванне, аб якім мы ўжо пісалі на старонках “Настаўніцокай газеты” дало аб сабе знаць). Даша прайшла сваё выпрабаванне, і разам з Максімам прайшла яго выпрабаванне. Зала апладыравала такому фіналу стоячы.

     Кожны ўдзельнік гульні атрымаў прызы ад спонсараў, стаў удзельнікам салодкага стала, на які  Навагрудскі хлебазавод прадаставіў двухкілаграмовы торт з надпісам “Апошні герой”. Переможца рэаліты-шоу Буча Дар’я атрымала сертыфікат на аднаразовае наведванне салона прыгажосці  “Лямур”, майку з надпісам “Апошні герой” ад ІП “Фоткі-плюс” з лагатыпам ААА “Навагрудскія дары”, кепку за лагатыпам рэдакцыі газеты “Новае жыццё” (пасля гэта стала падарункам для Максіма ад пераможцы гульні).

 Пры правядзенні бліц-апытвання з удзельнікамі, гледачамі, прадстаўнікамі адміністрацыі школ выявілася, што такія мерапрыемтсвы носяць толькі пазітыўны характар, з’ядноўваюць сельскую моладзь, даюць магчымасць для самарэалізацыі вучняў, спрыяюць цеснаму супрацоўніцтву паміж сельскімі школамі раёна, зяўляюцца не апошнімі ў цыкле сумесных мерапрыестваў, першым этапам рэалізацыі праекта “Мы – разам!”

Публикации в газете "Звязда"
http://zviazda.by/be/news/20160906/1473180369-u-shkole-zhyccyo-be-krynicay-tamu-dobra-adpachyc-pavinny-byli-use#comment-95
Публикации в газете "ДТП"
http://dtpgazeta.by/den-gai-v-uchebnom-zavedenii/
Публикациии в газете "Милицейский вестник"
https://content.schools.by/petrsch/library/MV_25_16_stranica_8.pdf
https://content.schools.by/petrsch/library/MV_31_16_P16_1.pdf
Публикации учащихся, педагогического коллектива о деятельности в области воспитания
http://lesgazeta.by/people/shkolnye-lesnichestva/shkolnoe-lesnichestvo-bylo-sozdano-uchaschimisja-guo-%C2%ABpetrevichskij-upk-ds-%E2%80%94-ssh%C2%BB
http://lesgazeta.by/people/addanyja-svajoj-sprave/antynarkatychnaja-grupa-%C2%ABnjama-dostupu.-tut.-baj%C2%BB-navodzila-paradak-u-prybjarjezhnaj-zone-vozera-la%D1%9Eco%D1%9Eskae
http://lesgazeta.by/people/nedelja-lesa/ucheniki-guo-%C2%ABpetrevichskij-upk-detskij-sad-%E2%80%94-srednjaja-shkola%C2%BB-prinjali-uchastie-v-nedele-lesa
газета "Перехоный возраст"

                        Есть идея организации свободного времени

А кто сказал, что современному подростку нужно только общение через сеть интернет? А кто сказал, что вся наша жизнь вне учебных занятий состоит только из компьютерных игр и смс-сообщений? А кто сказал, что нам не нужно новое общение и новые знакомства реально? Никто не может так сказать, т.к это не соответствует действительности.

 Вся правда состоит в том, что мы – живые, активные, позитивные, коммуникативные, ищущие новых ощущений, новых способов самореализации. Нам нужен всплеск эмоций. Нас подстёгивает соперничество. Нам есть, что о себе рассказать, и мы хотим узнать о жизни других подростов.

Но реально ли это в ареале существования конкретной школы, да ещё и сельской? Проблема вся в том, что всех старшеклассников в большинстве сельских школ до 30, что мы имеем ограниченную социокультурную инфраструктуру. Варимся в стенах своей школы, иногда выходим за её пределы – встречаемся с учащимися сельских школ своего же района.

А хочется большего. Хочется открыть свой маленький мирок всем, хочется, чтобы в нашу дверь стучали,  и мы бы с большим удовольствием её открывали гостям. А при открытых дверях….. столько возможностей! Это всё были наши мечты.

А теперь реалии. К нам не стучали, а постучались мы самостоятельно в сельские школы соседних к нам районов – Кореличского и Дятловского. При чём,, постучались с деловым предложением – организовать совместно свой досуг. И нам ответили. В одну из суббот (19.11.2016) к нам на реалити-шоу «проект телевизионной версии) «Последний герой» приехали ребята из Крутиловичской, Роготненской школ Дятловского района, школы д.Луки Кореличского района. Вот это был драйв! Отборочный тур прошли 14 участников из разных школ. Все они разместились на импровизированном острове Мадагаскар. Решался вопрос выживания на острове – сначала среди двух команд-соперниц, затем индивидуально. Участники показали все возможности органов слуха, вкуса, осязания, обоняния, показали свою возможность логически мыслить, показали физическую подготовку, способность действовать сообща. Ели мы и сырые овощи, в темноте собирали фрукты, мастерили водопровод, решали нестандартные словесные задачи и т.д.. Эмоции выплёскивались через край. Они сменялись некоторой неуверенностью у скалы Обречённых, где нужно было определить самого слабого игрока  и удалить его из игры, при этом погасив его импровизированный факел жизни – свечу. Старались все, к финалу дошли только двое – Маркарян Максим (Петревичская СШ Новогрудского района), БучаДарья (Крутиловичская СШ Дятловского района). Победить должен сильнейший, умнейший, достойнейший. Так должно быть. Так и случилось, победила девушка, которая поёт, рисует, танцует, рисует, занимается спортом из школы соседнего района. А молодцом, достойным уважения окружающих, настоящим мужчиной  (зал аплодировал стоя) оказался Максим. «Девушку нужно всегда, в любой ситуации пропускать вперёд», - таково его решение. Умничка Дарья справилась со своим заданием и вместе с Максимом они преодолели его испытание – протянули поручень к Совету Старейшин. Это было красиво, это было достойно восхищения.

Теперь и саму игру, и её организацию, и участников, и болельщиков, и спонсоров мы будем долго вспоминать, да что там говорить, и обсуждать на станицах «Instagram» , «ВК», «Одноклассники», обмениваться смс-сообщениями с новыми знакомыми через смартфоны, просто звонить, чтобы услышать запомнившийся своим тембром новый голос…

Мы молоды, талантливы, задорны, активны, позитивны. И то, как пройдёт наша юность, зависит только от нас. Мы ищем, мы находим. Наши идеи организации вольного времени набирают обороты.

Ученица 10 класса ГУО «Петревичский УПК д\с-СШ» Новогрудского района Гродненской области коляда Юлия

Публикации в газете "Паляўнічы і рыбалоў"